- pırtlaq
- sif. Pırtlamış halda olan; pırtlamış, qabağa çıxmış. Pırtlaq qarın. – Yusifin heybətli sifəti, qara və pırtlaq gözləri nəinki uşağı, hətta böyük adamı da qorxuya salırdı. S. S. A..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
pırtlaq
Look at other dictionaries:
kələfçə — is. 1. İp, sap dolamaq və ya dolanmış ipi sarğıdan açmaq üçün alət; sarğac, fırlanqıc. İtirmişəm kələfçənin başını; Tapanmıram üzüyümün qaşını. . Şəhriyar. 2. Kələf. ◊ Kələfçəsi qarışmaq – işi çətinləşmək, dara düşmək. Kələfçəsi pırtlaşıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
